هنگام انتخاب اورینگ، به طور کلی باید به آب بندی اورینگ توجه کرد. روشهای معمول آببندی اورینگ شامل آببندی چرخشی، آببندی عقب و جلو، آببندی عرضی (شفت)، آببندی عمودی (قطر)، آببندی دینامیک و سایر حالتهای آببندی است. به عنوان مثال، هنگامی که آب بند عقب و جلو تحت فشار است، بخش O-ring با فشار تغییر شکل می دهد. در این زمان مناسب است سایز کمی بزرگتر از اندازه استاندارد انتخاب کنید. به طور کلی، یک اصل وجود دارد که قطر داخلی O-ring باید برای قطر شیار و طول شکاف در جهت نقطه نیرو در هنگام تغییر شکل و مسطح شدن نیرو در نظر گرفته شود.
اگر از مهر و موم عرضی (شفت) استفاده می شود، یک حلقه O که 1 درصد -3 درصد کوچکتر از قطر شفت است باید انتخاب شود تا اطمینان حاصل شود که حلقه O می تواند محکم به حلقه متصل شود. شفت و افتادن آن آسان نیست. برای آب بندی عمودی، یک حلقه O با قطر داخلی بزرگتر 1 درصد -3 درصد انتخاب کنید تا به راحتی از بین نرود و له نشود. با توجه به نیازهای واقعی برای انتخاب متریال، نکات فوق را انجام دهید، اصولی که در انتخاب اورینگ باید رعایت شود، عموماً نگران انتخاب غلط اورینگ نباشید.
علاوه بر الزامات عمومی برای مواد حلقه آب بندی، O-ring باید به شرایط زیر نیز توجه کند: کشسانی و انعطاف پذیری. عملکرد پایدار، آسان به تورم در متوسط نیست، اثر انقباض حرارتی کوچک (اثر ژول). سطح تماس را خورده نمی کند، محیط را آلوده نمی کند و غیره استحکام مکانیکی مناسب شامل استحکام انبساط، کشیدگی و مقاومت پارگی و غیره. پردازش و فرم دهی آسان است و می تواند ابعاد دقیق را حفظ کند. مناسب ترین و متداول ترین ماده برای برآورده ساختن الزامات فوق، لاستیک است، بنابراین O-ring ها بیشتر از مواد لاستیکی ساخته می شوند. انواع مختلفی از لاستیک وجود دارد و انواع جدیدی از لاستیک دائما در حال ظهور هستند. هنگام طراحی و انتخاب، باید ویژگی های لاستیک های مختلف را درک کرده و آنها را معقولانه انتخاب کنید.